„ვეფხისტყაოსნის“ ინტერტექსტი ვახტანგ ორბელიანის შემოქმედებაში

ანოტაცია

სტატიაში წარმოდგენილია ვახტანგ ორბელიანის პოეტური სამყაროს მრავალმხრივი ანალიზი. ავტორი ასახავს ორბელიანის ცხოვრებისეულ გამოცდილებებს, მის ბავშვობასა და სამეფო ოჯახთან დაკავშირებულ სულიერ-კულტურულ გარემოს, რამაც დიდი გავლენა მოახდინა მისი ხასიათისა და შემოქმედების ჩამოყალიბებაზე. ნაშრომი დეტალურად განიხილავს პოეტის დამოკიდებულებას საქართველოს წარსულისადმი, რომელიც მის ლირიკაში როგორც სულიერი შთაგონების წყარო, ისე მომავლის იმედის საფუძველი ხდება. გამოვლინდა ორბელიანის განსაკუთრებული კავშირი შოთა რუსთაველთან: მისი ესთეტიკა, პოეტური ხედვა და ეროვნული თვითშეგნება დიდწილად რუსთაველის „ვეფხისტყაოსანზეა“ დამყარებული. ტექსტში ყურადღება გამახვილებულია იმაზეც, თუ როგორ განავრცობს ორბელიანი ქართული რომანტიზმის ტრადიციას, როგორ უახლოვდება ბარათაშვილის ევროპეიზმის მიმართულებას და როგორ ახლებურად ჰქმნის ქართველი ქალის სულიერ და კულტურულ ხატს. განსაკუთრებული ადგილი უჭირავს ლირიკული პოემის „ობოლის“ ანალიზს, სადაც წარმოდგენილია რუსთაველის პოეტური, მითოსური და სულიერი სახის რომანტიზებული ინტერპრეტაცია. მთლიანობაში, ტექსტი წარმოაჩენს ვახტანგ ორბელიანის პოეზიას როგორც ეროვნულ თვითშეგნებასთან, ისტორიულ მეხსიერებასთან და რუსთაველის ესთეტიკურ იდეალთან მჭიდროდ დაკავშირებულ მოვლენას.